Twee gezichten van Mantanani island

Elkedagvakantie.nl geeft graag een gezicht aan alle mensen die in Nederland betrokken zijn bij reizen en toerisme. Vandaag Raga Elshout, die beroepsmatig te maken heeft met het parkeren bij Schiphol.

1. Als er van al uw reizen maar één plek was waar u naar terug mocht keren, welke locatie zou u dan kiezen? Waarom?

Wat me altijd opvalt tijdens het reizen is het grote verschil tussen onze Nederlandse opvattingen en de realiteit ter plaatse. Over het algemeen hebben wij ons antwoord wel klaar en weten we precies wat er moet gebeuren om het beter te organiseren, de ontwikkeling te versnellen of het gewoon ‘slimmer’ te doen. Waar we vaak aan voorbij gaan is dat het in veel gevallen helemaal geen probleem is of onze oplossing veroorzaakt gewoon het volgend probleem omdat onze opvattingen zijn gebaseerd op een systeem dat gewoon anders werkt.

Tijdens mijn laatste grote reis ben ik samen met mijn vriendin naar Maleisië geweest waar we het grootste deel van de tijd op Borneo zijn geweest. Een prachtig eiland met de mooiste ongerepte natuur, dieren die we alleen kennen van National Geographic en ook voor de bewoners voelt het daar volgens mij als ‘Elke dag vakantie’. Na intensief gereisd te hebben wilden we onze trip afsluiten met zon, zee en strand.

Aangekomen in Kota Kinabalu besloten we om op zoek te gaan naar een reisbureautje waar we de trip naar het paradijs konden boeken. We kozen voor Mantanani Island, 60 km voor de westelijke kust van Borneo. De volgende ochtend zouden we vroeg worden opgehaald, dus met de rugzak al ingepakt doken we ons bed in. We werden met de bus opgehaald en naar een klein haventje ten noorden van Kota Kinabalu gebracht, hier lag een boot klaar die ons naar het eiland bracht. De bootreis alleen al was een ware gebeurtenis en met hoge snelheid werden we naar het eiland gebracht.

Bij aankomst was direct duidelijk dat we de juiste keuze hadden gemaakt. Een eiland met prachtige witte stranden en ons verblijf was een huisje op palen met rieten dak. Na drie weken in een (te) hoog tempo gereisd te hebben was het een verademing om op een eiland terecht te komen waar je eigenlijk niet zo veel kon doen.

Met de kilometers nog in de benen konden we maar moeilijk stilzitten, dus we gingen een flink stuk wandelen op het strand. Eerst kwamen we twee plastic flessen tegen, toen een stuk touw. Iets verderop nog iets meer plastic en na een kilometer of drie stopten we met lopen om eens goed om ons heen te kijken waar al dat plastic nu vandaan kwam. Zover als ons zicht reikte alleen maar rotzooi. De eerste dag verbaasde we ons vooral over de hoeveelheid en vroegen we ons minder af waar dat nu allemaal vandaan kwam.

De tweede dag vroeg in de ochtend weer een stukje struinen over het strand, verrassend genoeg was het strand helemaal opgeruimd, goed georganiseerd dacht ik nog. Diezelfde avond kwamen we er achter dat alles er weer lag en hoe de rotzooi op het strand werd veroorzaakt. Het enige dorp op het eiland gebruikte het strand als vuilstort waarbij s’avonds de vloed alles weer netjes op kwam halen. We waren beide ontdaan over het hele gebeuren en snappen tot op de dag van vandaag niet hoe je zo met dit paradijs en onze oceaan om kan gaan.

De afgelopen tijd blijft de vraag me achtervolgen wat we hier aan zouden kunnen doen. Ik zou verschrikkelijk graag terug willen gaan naar dit eiland maar is dat nu omdat het zo verschrikkelijk mooi is of omdat ik een Nederlander ben die denkt dat we dit probleem op kunnen lossen? De plastic soep in onze oceanen is een steeds groter wordend probleem, hier moeten we wat mee.

Het vreemde is dat ondanks de rotzooi in de buurt van het dorp, Mantanani nog steeds een geweldig eiland is om te duiken, te snorkelen, te ontspannen en te genieten. Het kost wat tijd om daar te komen maar als je er dan toch bent bekijk dan gelijk de rest van Borneo even.

2. Hoe houdt u uw vakanties het liefst? (Tentenman, hotelvrouw, museumbezoeker, stedentripper etc.) Waarom?

Het komt door de tijd waar we in leven of hoe ik ben als mens, maar mijn behoefte aan nieuwe prikkels is een belangrijke drijfveer om te gaan reizen. Het liefst slinger ik een rugzak om en vertrek naar een bestemming die voor mij onbekend is. Door het veranderen van patronen, gewoontes en je veilige omgeving doe je een beroep op je oercompetenties en zie je gebeurtenissen door een andere bril.

3. Welke tip wilt u andere reizigers meegeven?

Organiseer alleen zaken voor je eigen veiligheid zoals de eerste nacht bij aankomst of een online back-up van je belangrijke documenten. Voor de rest: oren en ogen openhouden en laat je leiden door je gevoel. Je komt zo op plekken die in geen reisgids staan beschreven en ontmoet mensen waar je met een georganiseerde reis aan voorbij zou rijden.

4. Wat is uw naam, leeftijd en woonplaats?

Raga Elshout, 33 jaar, Nijmegen.

5. Hoe kunnen mensen u bereiken/volgen? Uw (werk) website, twitter, Facebook etc.

https://www.facebook.com/raga1

Ik ben een ondernemer en ontwikkel online concepten. Mensen die op reis gaan en vertrekken vanaf Schiphol kunnen via mijn website een parkeerplaats reserveren om lang te parkeren op schiphol